زنی که برای جهادگران روستا نان میپخت
او مهری علینژاد نام داشت. خواهر شهید «رمضان علینژاد»؛ علینژاد میگفت: حضور جهادگرها باعث آرامش ما بود و اگر اینها بروند واقعاً دلمان برایشان تنگ میشود. این جوانها بدون توقع، به بچههای روستا قلاببافی، خیاطی و نقاشی آموزش دادند و اوقات فراغت بچههای روستا را پر کردند.
وی ادامه داد: من دو فرزند دختر دارم؛ همسرم روشندل است و نمیتواند کاری انجام دهد. بنده با دوختن لباس اهالی روستا مخارج زندگیمان را درمیآورم و شاید فرصت یاد دادن برخی هنرها را به بچههایم نداشته باشم. با حضور جهادگران، نه تنها بچههای من بلکه بچههای این روستا هنرهایی را یاد گرفتند.
یکی از نیروهای جهادی که در منزل این خواهر شهید حضور یافته است، میگوید: گاهی اوقات فروشندهها نان میآورند و در این روستا میفروشند اما با این حال مهری خانم، در دورهای که اینجا بودیم خیلی برای ما زحمت کشیدند و نان درست کردند. وقتی که وارد منزل او میشویم، با روی خوش از ما استقبال کردند.
منبع:فارس
- ۹۱/۰۶/۱۲